https://www.youtube.com/watch?v=tZb6bVBKHF4

Kantata „Liebster Gott, wenn werd ich sterben” BWV 8 została przez J.S. Bacha przeznaczona na 16 Niedzielę po Trójcy Świętej, która w roku 1724 przypadała 24 września. Sześcioczęściowe dzieło zostało wykonane wspomnianej niedzieli po raz pierwszy na porannym nabożeństwie w kościele św. Mikołaja w Lipsku. Liturgia Słowa, jaka była wyznaczona na ten dzień, to czytania z Listu do Efezjan (3, 13-21) oraz z Ewangelii św. Łukasza (7,11-17). Tekst kantaty napisał w części 1 i 6 teolog i poeta z Wrocławia- Kaspar Neumann (1648-1715), zaś autor pozostałych części pozostaje nieznany. Jednym z charakterystycznych motywów BWV 8 jest wątek „godziny śmierci”, która napawa obawą każdego z powodu swojej nieuchronności. Dla chrześcijanina pokładającego nadzieję w Bogu nie stanowi ona jednak końca, ale początek lepszego – wiecznego życia.
„Życia oraz śmierci, Panie,
I konania uczyć chciej.
Daj mi dobre umieranie,
Co nie strwoży duszy mej.
Pomóż, abym ja swój grób
Pośród chrześcijan znaleźć mógł,
I by w ziemi moje ciało
W cnym pokoju spoczywało.”(tekst cz.6)